Konsultacje psychologiczne są formą pomocy, z której może skorzystać każdy, kto takiej pomocy potrzebuje. Rozmowa z psychologiem pozwala na omówienie aktualnych bolączek życiowych, rodzinnych lub emocjonalnych. Zadaniem psychologa nie jest rozwiązanie problemów pacjenta, ale wysłuchanie go i zaproponowanie metodę pracy nad ich rozwiązaniem. Kiedy warto udać się na konsultację psychologiczną? Konsultacja psychologiczna jest pierwszym krokiem na drodze do rozpoznania problemów, z jakimi zmagamy się w życiu codziennym. Niezależnie od tego, czy poszukujemy porady związanej z konkretnym problemem, czy też zmagamy się z długofalowym dyskomfortem psychicznym, pierwsze spotkanie z psychologiem określane jest jako konsultacja.
Konsultacja psychologiczna:
- to forma jednorazowej usługi, ale w praktyce udzielenie pełnej porady może wymagać średnio do trzech do pięciu konsultacji psychologicznych;
- wykorzystywana jest przez psychologa do postawienia diagnozy psychologicznej, która przydaje się na dalszym etapie leczenia (jeśli jest ono konieczne);
- to krótkoterminowa forma pomocy - może być źródłem informacji o nurtujących pacjenta tematach, a także pomóc osobom z konkretnym dylematem, np. w kwestiach zawodowych, wychowawczych, związkowych;
Rozmowa z psychologiem jest rozwiązaniem odpowiednim dla każdego, kto zmaga się z problemami natury psychologicznej lub doświadcza konkretnych trudności życiowych. Znaczy to, że do psychologa może udać się osoba zdrowa, poszukująca porady lub diagnozy, ale też świadoma tego, że dotknęły ją poważniejsze problemy natury psychicznej. Psycholog jest bowiem odpowiednim specjalistą, który będzie w stanie odpowiednio pokierować pacjenta i zasugerować mu dalsze postępowanie.
Konsultacje psychologiczne są docelowo skierowane do osób potrzebujących porady w kwestiach rodzinnych, małżeńskich, wychowawczych, zawodowych, związanych z trudnymi zmianami lub konkretnym okresem życia. Przykładowe wskazania do konsultacji psychologicznej to:
- przeżywanie stresu, zaburzeń lękowych, problemów ze snem;
- utrzymujący się zły nastrój; problemy z kontrolowaniem emocji;
- problemy adaptacyjne i związane z relacjami interpersonalnymi;
- problemy wychowawcze i rozwojowe u dzieci - nieprawidłowe tempo rozwoju emocjonalnego,
- problemy z nauką, zachowania agresywne, brak samodzielności;
- dylematy zawodowe, wypalenie, chęć wprowadzenia zmian, brak równowagi między pracą a życiem osobistym;
- kłopoty rodzinne o różnym charakterze - trudności komunikacyjne, konflikty, uzależnienia, choroby przewlekłe lub niepełnosprawność;
- zaburzenia psychosomatyczne, a więc objawy lub choroby, które pojawiają się pod wpływem uwarunkowań psychicznych, np. chronicznego stresu;
- trudności z określeniem problemu, który odczuwalny jest jednak jako obciążenie emocjonalne;
- chęć zdobycia informacji na temat przebiegu psychoterapii, a także wskazań do poddania się takiemu leczeniu.
